De eindbestemming van een deeletappe wordt door de wedstijdleiding van Navigate North pas op het laatste moment gecommuniceerd naar de teams. Naast de eindbestemming van een deeletappe krijgen de teams ook bonus en malus coördinaten waarmee extra punten verdiend kunnen worden als het team over zo’n bonus coördinaat heen rijdt, of juist strafpunten als een team toch over een malus coördinaat is gereden. In de auto’s van de teams is een track-and-trace-systeem ingebouwd zodat de wedstrijdleiding de gereden routes van de teams kan zien.

Een etappe kan soms meer dan 24 uur duren en bestaat dan uit bijvoorbeeld 4 of 5 deeletappes. De teams bestaan meestal uit twee personen die elkaar kunnen afwisselen bij het rijden van de challenge. De teams hebben tijdens een etappe recht op een rustpauze van maximaal 30 minuten. De start-, eind- en pauzetijd wordt bijgehouden door de wedstrijdleiding van Navigate North in Nederland. De tijdsduur van de deeletappes, de bonus/malus punten en eventuele strafpunten voor bijvoorbeeld te hard rijden bepalen de positie van een team in het klassement van de challenge.

Stichting Team Tundra heeft de Navigate North Challenge in 2018 gereden en is als 9e geëindigd in het klassement. Dankzij de sponsoren en donateurs heeft Team Tundra 11.000 euro opgehaald voor de goede doelen KiKa en Vrienden van het Sophia.

Stichting Team Tundra zal in januari 2019 opnieuw de Navigate North Challenge gaan rijden, deze keer zal de tocht naar de Noordkaap in Noorwegen gaan.

In 2000 zinkt in de Barentszzee bij Rusland een hightech kernonderzeeër: De Koersk. Het lijkt onmogelijk om op de grillige Barentszzee deze onderzeeër te bergen. Een consortium van twee Nederlandse bedrijven, Smit Internationale en Mammoet, heeft de Koersk geborgen. Het voorste deel, met de torpedo’s, werd afgezaagd en bleef achter op de zeebodem. Met behulp van het bergingsschip de “Giant 4” werd de rest van het wrak van zijn positie 100 meter onder het oppervlak van de Barentszzee gelicht. Het wrak werd hierna naar de Roslyakovo werf van de Russische marine, in de omgeving van Moermansk, gesleept. Hierna konden 115 van de 118 doden geborgen worden.

Dag 4 (vervolg)

De ijsbreker spreekt tot de verbeelding. De trots van Russen is een eye-opener. Onze historie en propaganda rondom Rusland komt bij mij in een ander daglicht te staan. Al met al hebben we weer wat opgestoken en een plezierig moment gehad met andere deelnemers. Na het eten in het hotel vertrekken we weer.

Geen enkel apparaat vertelt ons nu waar we zijn, ook gps valt weg. In vliegende vaart dus maar achter anderen aan tot we de lange weg boven in Rusland weer hebben gevonden. De route brengt ons langs veel legerbases, zoals bijvoorbeeld Spoetnik. Er is weinig begroeiing boven de poolcirkel, het is enorm wit en het licht is blauwpaarsig.

Vier of vijf etappes verder hebben we de grensovergang genomen, zijn we bovenin door Noorwegen gereden en belanden we in Saariselka, Finland. Een prachtig onderkomen voor twee nachten. Uit de auto schiet het ijs als een mes door onze holtes en hoofd, we zitten nu tegen de -30 graden!

Dag 5

Fundag! Er is geen rust bij, de dag wordt goed besteed. We worden begroet door de mensen van Nokian Tyres, de hoofdsponsor van het evenement. Met een uitleg over hun bedrijf en banden word ik enorm enthousiast. Ik heb bewondering voor hun bedrijfsvoering en vind het leuk meer ook over onze Nokian banden te weten. Voor we deze gaan testen op hun testcircuit ‘White Hell’ gaan we eerst warme pakken ophalen voor onze huskysledetocht.

De temperatuur is gedaald tot bijna -40! Op het terrein waar de tocht gaat plaatsvinden heb ik medelijden met de bibberende honden. Wat een herrie en wat een kou! Met acht dikke lagen kleren aan wordt niemand meer warm. De tocht is fantastisch, maar alles bevriest. Telefoons vallen uit, mijn accu’s in mijn sokken en handschoenen doen niets meer en alle haren bevriezen. Er is zelfs iemand met bevroren wangen. De organisatie heeft dit niet bedacht, meestal hadden we ongeveer -15, maar vandaag is het een uitzondering. Ook voor de Finnen zelf. Die hebben we dus maar in the pocket!

Op het circuit is het een jongensdroom die uitkomt. De circuitmeisjes van Nokian denken er iets anders over vandaag, maar dat mag de pret niet drukken. We maken veel filmpjes en rijden lekker rond op ijs en in sneeuw. Wat een avontuur!

Na het diner bezoeken we elders nog een echte Finse sauna. Mannen apart en vrouwen apart. Soms ook wel eens even lekker.

Dag 6 en 7

Van bovenin Finland gaan we weer afzakken naar ons land. We verwachten dat we weer een nacht door moeten maar weten dit niet zeker. Etappe na etappe rijden we door en als de nacht invalt weten we zeker dat we door moeten. Tot hoe laat de volgende dag is dan niet zeker. We weten wel dat we verschrikkelijk moe zijn, zo moe dat we de nacht maar moeilijk doorkomen en ook helemaal verkeerd rijden. De uitgezette route is prima, maar ergens in onoplettendheid belanden we in Noorwegen. Met een omweg zien we onze kansen in het klassement dalen. Om ons heen blijkt dat er veel auto’s van de weg raken. De een na de ander valt uit. Grote en kleine schades. De vermoeidheid is overal toegeslagen. Deze tweede nacht doorrijden is gevaarlijk.

In Zweden blijken we niet te mogen rusten. We moeten door naar Denemarken. We rijden nu geen bijzondere weggetjes meer en slaan alle bonuszoektochten over. We zullen blij zijn als we naar bed mogen. In Denemarken zien we voor het eerst weer een zon boven ons hoofd. Raar hoe je dat dan toch kan missen, die zon hebben we een week niet gezien. Licht ziet er heel anders uit nu. Vanaf Denemarken mogen we door naar een plek in Duitsland. De laatste etappe zetten we alles op alles om de ideale tijd te klokken. Daar blijkt de finish en we klokken exact in op de ideale tijd met de wereldklok in ons hand.

Die avond eten we, zijn we blij, vieren we feest en belanden we met een opgelucht gevoel in ons bed. We hebben het gehaald, we zijn heel en onze auto is ook heel. Nog 1 nachtje slapen en dan gaan we weer naar huis.

Zaterdag – aankomstdag

We rijden naar Hazerswoude. We hoeven niet op onze snelheid en ideale tijd te letten, dat is wel weer even goed. In Hazerswoude worden we met veel feestelijkheden onthaald. Alweer is er familie en zijn er vrienden, wat heerlijk dat er zoveel mensen ons opwachten. Er hebben zoveel mensen meegeleefd. Met de adrenaline en vermoeidheid in ons lijf zetten we nog even door in de hal. Een praatje, een rondje langs alle auto’s. Uiteindelijk mogen we nog 1 stukje rijden… naar huis!

Volgend jaar gaan we weer de uitdaging aan. Dan wordt het de Noordkaap. Maar nu nog niet, eerst rusten…

Lees meer over onze challenge in 2019 op onze projectpagina van Navigate North 2019